The semester is almost over and as a parting requirement for us in our subject, Environmental Engineering, our professor asked us to have a rough estimate ng porsyento ng iba't ibang basura na dinidispose namen everyday.  Well, gumawa ako ng simple observation for three days to tally kung ano ano nga ba yung dindispose ko na basura. Plastic? Papel? mga nabubulok ba tulad ng balat ng prutas o buto buto ni Jollibee? Bago ko sagutin yan, tignan niyo muna tong nakalap ko na larawan sa dumaan na tatlong araw.





More or less, yan ang mga basura ko/pamilya ko sa buong araw. Basically saakin yun mga papel, at yung mga balat ng prutas and the rest, ay sa buong family na in general.  60% malamang sa pagkain 40% sa papel. Personally, di naman ako mahilig kumain ng processed food kaya bihira lang makikita sa aking kalat ang mga pinagbalutan ng mga ito.  

Sabe nga nila, may pera sa basura. Kaso hindi siya ganun kasimple kasi kelangan din naten lahat kilalanin ang ating mga tinatapon upang makita ang ginto na nagtatago sa loob nito.  Di man naten lahat ma-apreciate ang value neto sa pera but for me, the real gold behind all these garbage is the promise of a better tomorrow, not only for ourselves but also, for our next generation.